Žabljak je ostrvska tvrđava u Skadarskom jezeru u blizini ušća Morače. Pretpostavlja se da je Žabljak osnovan tokom X veka, dok prva poznata pisana svedočanstva o njemu potiču iz sredine XV veka. Bio je u posedu vlastelinske porodice Crnojevića, pa je po tome i dobio naziv. U vreme kada se Zeta nalazila u sastavu srpske despotovine, ovo je utvrđenje bilo pod vlašću Stefana Lazarevića a kasnije Đurđa Brankovića. Nakon toga postaje prestonica Crnojevića, do 1478. godine, kada ga zauzimaju Osmanlije. Žabljak Crnojevića je bio opasan jakim bedemima sa kulama, a imao je jednu kapiju. U gradu su se osim dvora Crnojevića nalazili: crkva Sv. Đorđa (u vreme Osmanlija pretvorena u džamiju) stambeni i vojni objekti, kao i skladišta za robu i cisterna za vodu. Od strane Crnogoraca Žabljak je osvojen i popaljen šezdesetih godina XIX veka, a godine 1878. odlukom Berlinskog kongresa, vraćen je Crnoj Gori. Do ostataka utvrde se može doći od Golubovaca, kopnenim putem, kad voda nije visoka.